Wat betekenen de termen asielzoeker, vluchteling, statushouder en nieuwkomer precies? De worden termen vaak door elkaar gebruikt. Om de verwarring weg te nemen, zetten we de vier termen in dit artikel op een rijtje.
Een asielzoeker is iemand die om uiteenlopende redenen zijn of haar herkomstland heeft verlaten om in een ander land bescherming te zoeken door asiel aan te vragen. Wanneer iemand asiel aanvraagt, wil diegene erkend worden als vluchteling. In Nederland kunnen asielzoekers terecht bij de aanmeldlocaties in Ter Apel en Schiphol om de asielprocedure te starten. Zolang de beslissing over de asielaanvraag niet genomen is, blijft deze persoon asielzoeker.
In Nederland gaat vervolgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) na of de asielzoeker valt onder het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties, en dus erkend wordt als vluchteling. Daarbij wordt er gekeken of de asielzoeker gevaar loopt als diegene wordt teruggestuurd naar het herkomstland en dus bescherming nodig heeft. Niet iedere asielzoeker is dus een vluchteling. Een vluchteling is volgens het VN-Vluchtelingenverdrag van 1951 iemand die in zijn herkomstland ‘gegronde vrees’ heeft voor vervolging op grond van ras, godsdienst, nationaliteit, politieke overtuiging of het behoren tot een bepaalde sociale groep.
Zodra een asielzoeker als vluchteling erkend is en in Nederland mag blijven, krijgt diegene een tijdelijke verblijfsvergunning voor een periode van vijf jaar. Een vluchteling met een verblijfsvergunning wordt een ‘statushouder’ of ‘vergunninghouder’ genoemd.
Tot slot kennen we de term ‘nieuwkomer’. Nieuwkomers zijn personen die niet in Nederland geboren zijn, maar hierheen zijn gekomen met als doel voor langere tijd te blijven. De term nieuwkomers omvat dus ook vluchtelingen en statushouders, en daarnaast ook andere personen die naar Nederland zijn gekomen voor bijvoorbeeld gezinshereniging, studie of werk.
